مقیاس سازگاری اجتماعی به عنوان یک مقیاس برآیند برای
ارزیابی درمان دارویی و روان درمانی بیماران افسرده طراحی شده است. در حال حاضر از
این مقیاس برای سنجش سازگاری بیماران و افراد سالم به طور گسترده ای استفاده می
شود. مبنای نظری و محتوای عبارات به کار رفته در آزمون از مصاحبه ساخت دار و نمره
گذاری شده گرلند برای ارزیابی ناسازگاری و مطالعات تجربی اولیه به وسیله پی کل و
ویسمن در سال 1999 گرفته شده است. این مقیاس روابط بین فردی را در نقش های مختلف
شامل احساسات ، رضایت ، اختلاف و عملکرد ارزیابی می کند. ساختار آزمون دو بعد مجزا
را نشان می دهد 6: حوزه نقشی ( مانند : کاری ، خانوادگی ) و 5 بعد از سازگاری که
برای هر کدام از حوزه نقش ها ( متناسب با نقش) انتخاب شدندفایل مربوطه شامل
·تعریف مفهومی
·مولفه ها و
سوالات مربوط به هر مولفه :(سوالات مربوط به هر مولفه در پرسشنامه مشخص شده است).